σκατόψυχος

-η, -ο, Ν

(για πρόσ.) αυτός που όσο ζούσε χαρακτηριζόταν για τον κακό του χαρακτήρα και τις κακές του πράξεις.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σκατό + -ψυχος (< ψυχή), πρβλ. κακό-ψυχος].